Miir nämme no Äine
Alli wo in Aesch düen woone
wüsse, do gits Traditioone.
Dr Gmäiniroot, s wird gly erkläärt,
läit do druff e groosse Wäärt.
Duet men am Banndaag Suppe choche,
oder nöime sunscht e Hund verloche,
isch, wär wott en Aescher syy,
jeede mit vill Freud derbyy.
S duet jeeden uff sy Rächnig choo
s git sicher non en Apero!
Z Aesch bigott blybt niemer droche,
duet men au nur e Hund verloche,
stöön alli mit em Wyyglaas doo,
und hoffe, s fülli Äine noo!
E muulvoll Chees und Fläisch vom Schaad,
und noo vill mee stoot doo baraad,
e Hampfle Bletter für d Vegaare:
Irgendnöime muesch jo spaare!
D Gmäini schrybt öis, ass me laadi
zur „Bio-Insle“, nääb dr Baadi
Als Bring- und Hoolhuus weers no glatt
s alte Bumpwäärch, jetz ischs platt.
E Glunggen und e Hampfle Stäi
Sääg, füült sich doon e Vyych dehäi?
Im Wasserloch käi bitzli Schatte,
mäinsch, doo wäi sich d Frösch begatte?
Vo dr Baadi duesch d Lüt joole ghööre -
das duet dr letschti Luschtmolch stööre!
Glyych syy d Lüt in Schaare choo
S git halt noochäär non en Apero!
Z Aesch bigott blybt niemer droche,
au wenn me duet e Hund verlooche!
Chunnsch nöi in öises Doorff go woone
Wärs guet, du kennsch gly d Traditioone.
Drum laadet d Gmäini alli yy
wo nöi do aane züüglet syy.
Do leert men alli zämme kenne
wo im Schloss dien umme renne.
Wär sich in Aesch duet wichtig nää,
duet diir fründligg d Dööpe gää.
S stellt sich dr Blatter Rolf in Poose,
är heds jo gäärn, wenn alli loose,
denn foot är aa und duet verzelle,
was käi Mensch hed wüsse welle.
S lauft äinewääg käi Schnauz dervoo
sii waarten - uff dr Apero!
.wö